Nog maar eentje!

Afgelopen weekend was de grootste Triops flink aan het graven. Op een gegeven moment zat hij vast onder een steen. Met wat hulp kwam hij weer los. Op op andere plekken begon hij verwoed te graven. Waarschijnlijk had hij (of eigenlijk dus liever ‘zij’) het stadium van volwassenheid bereikt en wilde eieren gaan leggen.

De volgende dag was de grootste Triops nergens meer te bekennen. De hele dag niet. Ik heb de ruïne en de planten nog opgetild, maar niks. Het lijkt me sterk dat hij door de kleinere is opgepeuzeld. Ze hebben genoeg te eten en genoeg ruimte. Ik vermoed dat de grootste Triops zich ergens heeft ingegraven en vervolgens niet meer los kon komen. Misschien wel weer onder de steen. Helaas! Ik haal liever niet de hele bak overhoop om hem te zoeken.

Maar goed, is er nu dus nog maar één over. Inmiddels ben ik begonnen met een nieuwe kweek in een kleiner bakje. Een plastic kaasbakje om precies te zijn. En gisteren, precies 20 uur nadat ik de eitjes aan het water van 23 graden had toegevoegd, zag ik het eerste kleine Triopsje alweer rondzwemmen. In dit kleine bakje kan ik de boel beter in de gaten houden. Ik hoop dat er nog een paar eitjes uitkomen en dan zien we wel weer. Overigens heb ik gewoon kraanwater (wel eerst gekookt) voor deze kweek gebruikt.

Reactie achterlaten